Ook voor de klokkenluiders is 2020 een jaar geworden waar ze nog lang over zullen napraten. Hun zo goed voorbereide jubileum (40 jaar) viel grotendeels in het water. Er waren geen ledenvergaderingen, geen kwartaalborrels, geen verenigingsavond op 11 november en er werd veel minder geluid. UKG’ers zijn in de eerste plaats verenigd door de klokken van de Domstad, maar zeker ook door de daaruit voortvloeiende contacten en vriendschappen. En dat alles stond op laag pitje. Het bestuur heeft geprobeerd om enigszins in de ontstane lacune te voorzien. Zo ontving ieder actief lid in de maand december (persoonlijk uitgereikt) een prachtige UKG kaars. En op 30 december organiseerde het bestuur een digitaal samenzijn de ‘Warme Winter Woensdagavond’.
Zoom
Met hulp van het tot voor kort voor de meeste UKG’ers nog geheel onbekende digitale medium Zoom kwamen 38 leden op het computerscherm bijeen. Penningmeester Bram van der Wees, technisch geassisteerd door Jesse Oostermann, presenteerde een caleidoscoop aan korte optredens van UKG’ers. Zo passeerden een columnist, een pianiste, een trombonist, een politieman, persoonlijke verhalenvertellers, een beiaardier op wielen, een harpiste, een fotograferende tegenstander van kernenergie, een oudejaarsverhaalverteller uit 1636, een zingende gitarist met The bells of Rhymney en een voordracht van een gedicht uit In Brons gevangen, de revue. Een deelnemer chatte: ‘Onvoorstelbare creativiteit in het UKG’
Beste wensen
De dit jaar afgetreden voorzitter Theo Poort trad op als quizmaster met een serie pittige vragen over klokken, kerken en geluiden. De nieuwe voorzitter Alma van Bommel sloot af met een terugblik op het oude jaar en een toast op het nieuwe: ‘Klokken die verbinden, klokken die luiden ter bemoediging en als teken van hoop. Klokken die naar wij hopen een gezond en mooi 2021 inluiden voor alle mensen in Utrecht en ver daarbuiten! ‘
Tenslotte konden de aanwezigen nog geruime tijd genieten van een filmpje met ‘vol gelui’ van de vertrouwde klokken van de Domtoren. Elkaar goede wensen chattend namen zij afscheid. Ze waren snel thuis deze keer.
